W
Na spotkaniu w klubie jeden z menedżerów magazynu skarżył się, że po kradzieży, firma zmusiła go do zakupu psa do ochrony magazynu. Michael Arnold, właściciel firmy Allband Cablevision zaproponował mu zainstalowanie kamer w magazynie. Pomysł zyskał niezwykłą popularność wśród właścicieli firm w mieście. Koszt systemu monitoringu składającego się z 8 kamer wyniósł wówczas około 1,4 miliona dolarów a instalacja systemu trwała blisko 2 lat. Olin stał pierwszym miastem, w którym systemy monitoringu zaczęły być wykorzystywane w celu zapobiegania kradzieży. Zainstalowane kamery wysyłały zdjęcia do departamentu policji 24 godziny na dobę. System posiadał mechanizm do skrętu w prawo-lewo, przechwytując dużą przestrzeń na okolicznych ulicach. Wieści o nowym systemie szybko się rozpowszechniły. Do Olinu przybyło 160 szefów departamentów policji z całego kraju, aby zapoznać się z zasadą działania i możliwościami monitoringu. Wkrótce inne miasta zaczęły wdrażać podobne systemy, widząc ich skuteczność w zapobieganiu przestępstwom. Właściciele firm oraz przedstawiciele organów ścigania zaczęli zastanawiać się, jaki rejestrator do monitoringu wybrać, aby zapewnić najlepszą jakość obrazu i niezawodność systemu. Rozwój technologii sprawił, że monitoring stał się coraz bardziej zaawansowany, obejmując funkcje takie jak nagrywanie w wysokiej rozdzielczości czy zdalny dostęp do nagrań.
