"Sygnał wizyjny" może być transmitowany w postaci "analogowej lub cyfrowej". Analogowy sygnał wizyjny zawiera się w paśmie 50 Hz do kilku MHz. W telewizji przemysłowej do jego transmisji używa się najczęściej "przewodów współosiowych" o impedancji falowej 75 Om. Generalnie wszystkie urządzenia wchodzące w skład toru transmisji sygnału są przystosowane do transmisji tego typu przewodem z wykorzystaniem złącza BNC.
Podstawowym parametrem charakteryzującym "przydatność medium do transmisji analogowych" jest szerokość przenoszonego pasma, czyli różnica między górną i dolną częstotliwością pasma, które kanał jest zdolny przenieść z nierównomiernością nie gorszą niż "3 dB". Ponadto ważnymi parametrami charakteryzującymi kable są:
"impedancja falowa - (Zc)" jest to stosunek napięcia do prądu w dowolnym miejscu kabla, wówczas gdy nie występują odbicia, tzn. znajduje się on w warunkach pełnego dopasowania. Ze względu na minimum tłumienia kable 75 Om są stosowane w większości telekomunikacyjnych urządzeń odbiorczych.
"współczynnik odbicia" - jest stosunkiem amplitudy fali odbitej, do fali pierwotnej. Użycie w torze transmisji niejednorodnego kabla lub innych elementów o różnych impedancjach powoduje pojawienie się fal odbitych, zniekształcających sygnał.
"tłumienność falowa" - charakteryzuje zmniejszenie amplitudy sygnału wzdłuż linii, wynikające z zamiany na ciepło energii elektromagnetycznej, zwiększa się wraz ze wzrostem częstotliwości. Duży wpływ na tłumienność ma średnica żyły (maleje ze wzrostem) oraz rodzaj izolacji (najlepsze z polipropylenu i polietylenu). Przykładowo kabel CTF-167 ma tłumienność przy częstotliwości 50 MHz wynoszącą 1,6 dB/100m (dla innych kabli dochodzi do 15 dB/100m)
"skuteczność ekranowania" - czyli odporność na indukowanie się w kablu napięć zakłócających pod wpływem zewnętrznych źródeł zakłócających.

"Dla przekazów cyfrowych o możliwości transmisji decyduje przepływność", mówi ona ile bitów danych można przesłać w ciągu jednej sekundy. Zwykły kabel koncentryczny zapewni transmisję z przepływnością ok.600 Mb/s, nowoczesne skrętki kategorii 5 - do 100 Mb/s, w kablach światłowodowych prędkość ta dochodzi do 10 Gb/s.
Tak więc transmisje sygnału wizyjnego w wersji cyfrowej można prowadzić dodatkowo przez skrętkę komputerową, a także choć w bardzo ograniczonym zakresie przez zwykłą linię telefoniczną. Zastosowanie skrętki w większości opiera się na technice modemowej. Z reguły stosuje się zamianę sygnału analogowego na cyfrowy wraz z kompresją. Takie rozwiązanie umożliwia również wykorzystanie linii telefonicznych do transmisji sygnału, nie zapewnia jednak transmisji w czasie rzeczywistym. Po stronie odbiorczej uzyskuje się efekt odbioru "poklatkowego", jak w przypadku odtwarzania z magnetowidu. Wraz z rozwojem cyfrowego zapisu wzrasta znaczenie transmisji sygnału w sieciach komputerowych trzeba jednak pamiętać, że nie wszystkie sieci pozwalają na zadawalające jakościowo transmisje. Kamera kolorowa generuje strumień informacji ok. 160 Mb/s, po kompresji może on się zmniejszyć kilkudziesięciokrotnie, jednak przesłanie takiej ilości informacji może być trudne w istniejących sieciach, warto więc pomysł transmisji wizji skonsultować z administratorem sieci.
"Generalnie kable współosiowe spełniają warunki transmisji w telewizji przemysłowej do odległości ok. 1km." Powyżej tej odległości należy wziąć pod uwagę zastosowanie skrętki lub światłowodu, który, choć droższy, zapewnia najlepszą jakość transmisji i odporność na zakłócenia.

Najpopularniejsze przewody koncentryczne stosowane w CCTV.

W przypadku prowadzenia linii zasilającej równolegle do sygnału wizyjnego warto skorzystać z przewodu YAP 75-0,59/3,7+2x0,5 "kod M6500"."

 

"kod E1120" Jest to typowy kabel koncentryczny, jednakże posiadający dodatkowo 2 pary telekomunikacyjne. Kabel jest żelowany, o podwyższonej wytrzymałości na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przewód posiada homologację, może być umieszczany bezpośrednio w ziemi."

 

"kod E1031" pozwala na transmisję sygnału wideo typowo na odległość do 200 - 300m. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie kamery posiadają jednakowy poziom wyjściowy, co może doprowadzić do paradoksalnej sytuacji: przy której jeden model kamer pracuje prawidłowo, z kolei drugi nie.
"Dlatego warto przed położeniem szczególnie długich odcinków przewodów" sprawdzić poziom sygnału (za pomocą oscyloskopu), lub wybrać lepszy przewód o mniejszym tłumieniu np. RG-6 1.00/4.8/O+F/ "kod E1232". Unikniemy wtedy wymiany okablowania gdy system nie będzie działał poprawnie lub konieczności stosowania dodatkowych wzmacniaczy.

W niektórych sytuacjach następuje konieczność prowadzenia sygnału zasilania i wizyjnego w jednym kablu koncentrycznym. Można do tego użyć zasilaczy z specjalnymi seperatorami i zwrotnicami np. urządzenie produkowane swego czasu przez firmę Delta o nazwie zasilacz 12VK."

 

"Skrętka." Przy dłuższych odcinkach można stosować popularną "skrętkę". Oprócz przewodu musimy mieć jednak dodatkowe urządzenia, tzn. nadajnik i odbiornik sygnałów po skrętce "kod M1670". Skrętka składa się z kilku par, których żyły to drut o średnicy 0,5 mm (w wersji z linką zamiast pojedynczego drutu stosuje się 7 drutów o średnicy 0,2 mm i łącznej średnicy 0,6 mm). Skrętka tego typu bywa często wykorzystywana przez praktyków także w instalacjach telewizji przemysłowej, gdzie jednym kablem można przesłać i sygnał wizji i zasilanie. Należy zwrócić uwagę, iż przy długim kablu spadek napięcia zasilania może uniemożliwić pracę kamery, dlatego należy dokonać obliczeń, które określą maksymalną odległość pomiędzy zasilaczem i kamerą.

 

"Rodzaje skrętki": UTP (nieekranowana), FTP ( ekranowana poprzez foliowanie), STP (ekran w postaci oplotu i zewnętrznej koszulki ochronnej). W najbliższej przyszłości należy się spodziewać, że rozwój technik kompresji obrazu, transmisji (DSL) oraz opracowanie skrętek kategorii 6 i 7 pozwoli w pełni wykorzystywać to medium do dobrej jakości transmisji.

"Transmisja światłowodowa" ze względu na znikome zjawisko tłumienia, odporność na zewnętrzne pole elektromagnetyczne, brak emisji energii na zewnątrz stanowi znakomitą alternatywę przy dłuższych dystansach. Jednak jej zastosowanie w telewizji przemysłowej ogranicza kosztowne stosowanie dodatkowych konwerterów zamieniających sygnał elektryczne na optyczny. Kable światłowodowe sprawdzają się również znakomicie w transmisjach cyfrowych.

"Rodzaje światłowodów:""

  1. Wielomodowe, MMF Multi Mode Fiber
    • gradientowe,
    • skokowe,
  2. Jednomodowe, SMF Single Mode Fiber

 

ŒŚwiatłowód gradientowy, w przeciwieństwie do skokowego, posiada płynne zmieniający się współczynnik załamania. W praktyce, ze względów, technologicznych, ma kilka tysięcy warstw, co udaje płynną zmianę współczynnika załamania. Jego zastosowanie, w pewnym stopniu, niweluje rozmycie sygnału. Dzięki temu osiągnięto zwiększenie szerokości pasma o rząd wielkości w porównaniu ze światłowodem skokowym. ŒŚwiatłowody skokowe są praktycznie nie stosowane. ŒŚwiatłowód jednomodowy cechuje prawie zupełny brak dyspersji modowej, gdyż realnie propaguje w nim tylko jeden promień świetlny.